สรุปลักษณะและข้อมูลพรรณไม้

บริเวณที่พบ : สวนธรรม, หอประชุม 1
ลักษณะพิเศษของพืช : ไม้ดอกประดับ
ลักษณะทั่วไป : ไม้ต้นชนาดกลาง ผลัดใบ เรือนยอดแผ่กว้าง
ต้น : เป็นไม้ผลัดใบขนาดเล็กถึงขนาดกลางสูง 5 - 15 เมตร เรือนยอดแผ่กว้าง เปลือกเรียบสีเทา
ใบ : ใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ เรียงสลับ ยาว 15-40 เซนติเมตร ใบย่อย 5-8 คู่ ใบรูปไข่แกมรูปขอบขนานถึงแกมรูปใบหอก กว้าง 1.5- 3.5 เซนติเมตร ยาว 6-9 เซนติเมตร ปลายใบมนหรือมีติ่งสั้น โคนใบมน ขอบใบเรียบ แผ่นใบบาง ผิวใบด้านบนและด้านล่างมีขน
ดอก : สีชมพูแล้วเปลี่ยนเป็นสีขาว ออกเป็นช่อแบบช่อกระจะตามกิ่งพร้อมกับแตกใบอ่อน ช่อดอกยาว 4-8 เซนติเมตร มีขนสีเหลือง กลีบเลี้ยง 5 กลีบ รูปใบหอกแกมรูปไข่ มีขนทั้งสองด้าน กลีบดอก 5 กลีบ รูปใบหอกแกมรูปไข่ ดอกบานเต็มที่กว้าง 3-5 เซนติเมตร
ผล : ผลเป็นฝักแห้ง ทรงกระบอกแคบ สีน้ำตาล กว้างประมาณ 1- 1.5 เซนติเมตร ยาว 30- 40 เซนติเมตร มีขนนุ่มสีเทาหนาแน่นภายในมีเมล็ด 30-40 เมล็ด ปลูกได้ทั่วทุกภาคของประเทศไทยยกเว้นภาคใต้ขึ้นในป่าโปร่งและเขาหินปูน ในต่างประเทศพบที่พม่า ด้วยเมล็ด
ประโยชน์ : ปลูกเป็นไม้ประดับทั่วไปเปลือก แก้อาเจียน ถ่ายพิษไข้เนื้อฝักยาระบายอ่อน ๆ เมล็ดทำให้อาเจียนถ่ายพิษไข้ ข้อมูลจากภูมิปัญญาไทย เปลือก แก้อาเจียนเนื้อฝัก ยาระบาย แก้ไข้

พิกัด :